در ایام گذشته بدلیل نبود برخی از دستگاههای امروزی، مسگران هنرمند قدیمی ظروف مسی (شامل قابلمه مسی، دیگ مسی، ماهیتابه مسی و ...) را در چندین مرحله و بصورت کاملاً دستی ظروف مسی تولید می نمودند.
مراحل ساخت ظروف مسی را می توان در پنج مرحله کلی زیر بیان کرد:
ساخت بدنه اصلی ظرف مسی.
چکش کاری .
قلع اندود نمودن یا همان سفید کاری.
سوراخ کاری و اتصال دسته به ظروف.
مرحله نهایی براق کاری (پولیش).
در ایام قدیم، مرحله اول (یعنی ساخت بدنه ظروف مسی) با برش و جوش دادن 2 تکه ورق مسی مجزا ساخته می شد. این جوش ها از ناحیه بیرونی این ظروف به خوبی قابل مشاهده می باشد.


امروزه با وجود و ورود دستگاههای خم کاری و دستگاه های پرس به تمام صنایع از جمله صنعت مسگری، بدنه ی این ظروف بصورت یک تکه ساخته می شود. یعنی بجای برش و جوش دادن ظروف، کل ظرف بصورت یک تکه ساخته می شود که البته این موضوع از جهات مختلفی، مفید می باشد.پس می توان گفت که تنها تفاوت ظروف امروزی با ظروف قدیمی، در نحوه ساخت بدنه بوده(ظروف امروزی یک تکه و ظروف قدیمی دو تکه می باشد) و سایر مراحل ساخت این ظروف تفاوتی با قبل ننموده است.
نکته قابل توجه این است که این تفاوت (که صرفاً در مرحله ساخت بدنه می باشد)، هیچ ارتباطی به کیفیت ظروف دستی و ماشینی، دوام و... این ظروف ندارد. حتی می توان گفت ظروفی که بصورت ماشینی چکشی (یک تکه) ساخته می شود، از لحاظ نوع مرغویت ورق و نیز شکل ظاهری، بهتر از ظروف کاملاً دستی می باشد. بطور نمونه قابلمه های مسی قدیمی کاملاً دست ساز را اگر مشاهده فرمایید، می بینید که دهنه آنها کمی تاب دارد یا کج است و درب روی آن خوب جفت نمی شود!
البته این ایراد مانع از هنر زیبای مسگران عزیز و هنرمند قدیمی که سالیان سال عمر خود را صرف تجربه اندوزی و ساخت ظروف مسی زیبا نموده اند، نیست. شاین ذکر است که مدیرت محترم مجموعه بزرگ مس نیک زنجان خود از مسگران بسیار قدیمی و سرشناس زنجان است که بیش از 45 سال از عمر گرانبهای خود را صرف این صنعت نموده است.