در ایام گذشته بدلیل نبود برخی از دستگاههای امروزی، مسگران هنرمند قدیمی ظروف مسی (شامل قابلمه مسی، دیگ مسی، ماهیتابه مسی و ...) را در چندین مرحله و بصورت کاملاً دستی ظروف مسی تولید مینمودند.
مراحل ساخت ظروف مسی را میتوان در پنج مرحله کلی زیر بیان کرد:
ساخت بدنه اصلی ظرف مسی.
چکش کاری.
قلع اندود نمودن یا همان سفید کاری.
سوراخ کاری و اتصال دسته به ظروف.
مرحله نهایی براق کاری (پولیش).
در ایام قدیم، مرحله اول (یعنی ساخت بدنه ظروف مسی) با برش و جوش دادن 2 تکه ورق مسی مجزا ساخته میشد. این جوش ها از ناحیه بیرونی این ظروف به خوبی قابل مشاهده است.
امروزه با وجود و ورود دستگاههای خم کاری و دستگاه های پرس به تمام صنایع از جمله صنعت مسگری، بدنه ی این ظروف بصورت یک تکه ساخته میشود. یعنی بجای برش و جوش دادن ظروف، کل ظرف بصورت یک تکه ساخته میشود که البته این موضوع از جهات مختلفی، مفید است.پس میتوان گفت که تنها تفاوت ظروف امروزی با ظروف قدیمی، در نحوه ساخت بدنه بوده(ظروف امروزی یک تکه و ظروف قدیمی دو تکه است) و سایر مراحل ساخت این ظروف تفاوتی با قبل ننموده است.
نکته قابل توجه این است که این تفاوت (که صرفاً در مرحله ساخت بدنه است)، هیچ ارتباطی به کیفیت ظروف دستی و ماشینی، دوام و... این ظروف ندارد. حتی میتوان گفت ظروفی که بصورت ماشینی چکشی (یک تکه) ساخته میشود، از لحاظ نوع مرغویت ورق و نیز شکل ظاهری، بهتر از ظروف کاملاً دستی است. بطور نمونه قابلمه های مسی قدیمی کاملاً دست ساز را اگر مشاهده فرمایید، میبینید که دهنه آنها کمی تاب دارد یا کج است و درب روی آن خوب جفت نمیشود!
البته این ایراد مانع از هنر زیبای مسگران عزیز و هنرمند قدیمی که سالیان سال عمر خود را صرف تجربه اندوزی و ساخت ظروف مسی زیبا نموده اند، نیست. شاین ذکر است که مدیرت محترم مجموعه بزرگ مس نیک زنجان خود از مسگران بسیار قدیمی و سرشناس زنجان است که بیش از 45 سال از عمر گرانبهای خود را صرف این صنعت نموده است.